Poems

ਗੁਰ-ਰਜਾ ਵਿਚ ਸ਼ੱਕ ਰਤਾ-ਭਰਿ, ਸਰਧਾ ਸੱਭ ਗਵਾਏ। ਸਹਜੇ ਸਹਜੇ ਤੋੜਿ ਗੁਰੂ ਤੋਂ, ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਤਿ ਕਰਾਏ। ਵੇਖੋ! ਸੋਹਣਾ ਸਾਜ, ਜਿਵੇਂ, ਜਦ ਹੱਥਿ ਗਵੱਯੇ ਆਏ। ਕਢਿ ਕਢਿ

ਵਾਹ! ਵਾਹ! ਮੇਰੇ ਸਾਈਂ ਮਿਹਰਵਾਨ| ਤੇਰੀ ਰਜ਼ਾ ਤੋਂ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ || ਅਜਬ ਰੰਗ,ਤੇਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ | ਤੇਰੇ ਚੋਜਾਂ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨ|| ਕਿਸੇ ਨੂੰ, ਵਖਾਲੇ ਤੂੰ

ਜਦ ਯਾਦ ਤੁਸਾਂ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਏ| ਮੇਰੀ ਨੀਚਤਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਏ || ਜਦ ਯਾਦ ਤੁਸਾਂ ਦੀ ਉੱਡਦੀ ਏ| ਆਪਣੀ ਹਸਤੀ ਬਣ ਆਉਂਦੀ ਏ|| ਇਸ

ਦਿਨ ਤੇ ਰਾਤ ਜਿੱਥੇ ਨੇ ਮਿਲਦੇ, ਉੱਥੇ ਰੂਪ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਟਦੇ ਨੇ| ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਹੈ ਵੱਖਰੀ ਹੋਂਦ, ਦਾਅਵੇ ਦੋਨੋਂ ਪਏ ਕਰਦੇ ਨੇ | ਕਰਦਾ ਦੋਨਾਂ

ਛੱਪੜੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ, ਯੂ. ਐਸ. ਏ. ਛੱਪੜੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਜਾਹ ਪੁੱਛਿਆ, ਤੂੰ ਇਹ ਕੀ ਹੈ, ਹਾਲ ਬਣਾਇਆ? ਤੂੰ ਤੇ ਸੀ, ਬੜਾ ਹੀ

(ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ ਕੋਟਲੀ ਵੈਨਕੂਵਰ) ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਕੀਰਤੀ ਦਾ,ਅਪਮਾਨ ਕਰ ਨਾ ਬੰਦੇ । ਸੁਹਜਾਂ ਦੇ ਗੁਲਸਤਾਂ ਨੂੰ , ਵੀਰਾਨ ਕਰ ਨਾ ਬੰਦੇ । —- ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਂ ਜਾਪਦਾ ਨੀਵਾਂ ਹੈ ਅੰਬਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਧਰਤ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਾਰ ਕੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਗਰੋਂ ਤੂੰ ਸੀ

ਗੰਧਲੀ ਜਹੀ ਹੋਈ ਪਈ ਹੈ ਕਈ ਪਾਸਿਉਂ, ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਨਾ ਰੰਗਲੀ ਹੁਣ ਸ਼ਾਨ ਹੈ। ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀ ਕਰੀਏ ਇਥੋਂ ਦੀ, ਹੋਰ ਮਾੜਾ-ਚੰਗਾ ਬੜਾ

ਮਾਏ ਨੀ ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ, ਰਾਜੇ ਘਰ ਦੀਏ ਜਾਈਏ। ਅੱਜ ਮਾਵਾਂ ਦਾ ਦਿਨ ਨੀ ਮਾਂ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ। ਧੀਆਂ ਪੱੁੱਤਰ ਅੱਜ ਮਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਕਰਨ