ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਦਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਤੇ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਥੋਂ ਉੱਡ ਜਾ ਭੋਲੇ ਪੰਛੀਆ, ਵੇ ਤੂੰ ਅਪਣੀ…
ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਕਾਂਗਰਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵਜੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਕਾਂਗਰਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਅਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ ਹੈ। ਸੋ ਵੱਡੇ ਕਾਂਗਰਸੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਇਕ ਗ਼ਰੀਬ ਪ੍ਰਵਾਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਹ ਇਕ ਖ਼ਾਸਮ-ਖ਼ਾਸ ਪ੍ਰਵਾਰ ਤੋਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨੇ ਤਾਕਤ ਵੀ ਵੇਖੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤਾਕਤ ਬਦਲੇ ਅਪਣਿਆਂ ਦੀ ਦਰਦਨਾਕ ਮੌਤ ਵੀ ਵੇਖੀ।
ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ, ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ, ਸਾਡੇ ਵਾਸਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੋਣ, ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਰ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਸਰਗਰਮ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਆਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਿਆਸਤ ਭਾਵੇਂ ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਵਿਚ ਰਹੀ ਹੋਵੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸੋਨੀਆ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਰਾਹੁਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗਾਂਧੀ ਵਿਚ ਝਲਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਤੋਂ ਅਨਜਾਣ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਜੋ ਫ਼ੈਸਲਾ ਸੁਣਾਇਆ ਹੈ, ਜ਼ਾਹਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਟੁਟ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਉਹ ਦਿਸ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ‘ਪੱਪੂ’ ਸਮਝ ਕੇ ਨਕਾਰਿਆ ਹੈ।2014 ਦੇ ਪੱਪੂ ਅੱਜ 2019 ਵਿਚ ਅਜਿਹੇ ਆਗੂ ਨਾਲ ਟੱਕਰ ਲੈ ਲਈ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤਕ ਅਪਣੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਬਾਰੇ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦਿਆਂ ਬਿਤਾਏ ਸਨ।ਕਾਂਗਰਸ ਕੋਲ ਅੱਜ ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਬਦਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਪਰ ਕਾਂਗਰਸ ਕੋਲ ਨਹਿਰੂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਲਾਲ ਬਹਾਦੁਰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੇਤਾ ਬਣਾ ਦਿਤਾ ਸੀ। ਨਰਸਿਮ੍ਹਾ ਰਾਉ ਤੇ ਡਾ. ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਵੀ ਵੱਡੇ ਆਗੂ ਬਣ ਗਏ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਕ ਆਗੂ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਅਪਣੀ ਥਾਂ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਤੋਂ 6 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਅਰਵਿੰਦ ਕੇਜਰੀਵਾਲ ਨੂੰ ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅਪਣੀ ਥਾਂ ਬਣਾ ਲਈ ਸੀ।ਮੁਸ਼ਕਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਅਪਣੀ ਅਸਲੀਅਤ ਅੱਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਰਹੀ। ਉਹ ਅਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਰੁਤਬੇ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਚੂਰ ਹੋਈ ਬੈਠੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਅੱਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਜ਼ਰੂਰ ਰੇੜਕੇ ਖੜੇ ਕੀਤੇ ਹੋਣਗੇ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਅੱਜ ਕਾਂਗਰਸ ਜਿਸ ਮੋੜ ਉੱਤੇ ਆ ਖੜੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਉਹ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅੰਤ ਵੀ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਰਾਹੁਲ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਰਹਿਣ, ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਇਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰ ਸਕੇ। ਅੱਜ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਜਿਹੜੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਉਠ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿਚ ਲੋਕਤੰਤਰ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹਨ।ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਬਚਾਣਾ ਹੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾ ਦੀ ਅਸਲ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ।ਜੇ ਰਾਹੁਲ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਜੇ ਕਾਂਗਰਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਮਰੱਥ ਆਗੂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਸੂਬਾਈ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨਾਲ ਇਕ ਮਹਾਂਗਠਜੋੜ ਬਣਾ ਕੇ ਸੰਘੀ ਸਿਸਟਮ ਵਲ ਕਦਮ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੇ? ਅੱਜ ਦੀ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਇਕ ਨਵੀਂ ਸੋਚ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀ ਛਾਪ ਵਿਚ ਢਾਲਣ ਦੀ। ਨਵਾਂ ਭਾਰਤ, ਨਵਾਂ ਯੁਗ, ਨਵੀਂ ਸੋਚ।
– ਨਿਮਰਤ ਕੌਰ