ਗੁਰ-ਰਜਾ ਵਿਚ ਸ਼ੱਕ ਰਤਾ-ਭਰਿ, ਸਰਧਾ ਸੱਭ ਗਵਾਏ।
ਸਹਜੇ ਸਹਜੇ ਤੋੜਿ ਗੁਰੂ ਤੋਂ, ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਤਿ ਕਰਾਏ।
ਵੇਖੋ! ਸੋਹਣਾ ਸਾਜ, ਜਿਵੇਂ, ਜਦ ਹੱਥਿ ਗਵੱਯੇ ਆਏ।
ਕਢਿ ਕਢਿ ਸੁਰਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਉਸ ‘ਚੋਂ (ਦਿਲ-) ਤਰਬਾਂ ਪਿਆ ਹਿਲਾਏ।
ਬੇ-ਪਰਵਾਹੀਓਂ ਸਾਜ ਓਸ ਵਿਚ, ਚੀਰੁ ਜਿਹਾ ਜਦ ਪੈਂਦਾ।
ਨਿੱਕਾ ਹੀ ਇਹ ਰੋਗੁ, ਸਾਜ ਦਾ ਘੁੱਟਿ ਗਲਾ ਤਦ ਲੈਂਦਾ।
ਵੇਲੇ-ਸਿਰ ਜੇ ਗਾਇਕ ਉਸ ਦਾ ਚੀਰੁ ਨ ਬੰਦ ਕਰਾਏ।
ਵਧਦਾ ਵਧਦਾ ਚੌੜਾ ਹੋ ਹੋ, ਸਾਰਾ ਰਾਗੁ ਮੁਕਾਏ।
ਵਾਹਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ||
ਵਾਹਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਿਹ||
ਵਾਹ! ਵਾਹ! ਮੇਰੇ ਸਾਈਂ ਮਿਹਰਵਾਨ| ਤੇਰੀ ਰਜ਼ਾ ਤੋਂ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ || ਅਜਬ ਰੰਗ,ਤੇਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ | ਤੇਰੇ ਚੋਜਾਂ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨ|| ਕਿਸੇ ਨੂੰ, ਵਖਾਲੇ ਤੂੰ
ਜਦ ਯਾਦ ਤੁਸਾਂ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਏ| ਮੇਰੀ ਨੀਚਤਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਏ || ਜਦ ਯਾਦ ਤੁਸਾਂ ਦੀ ਉੱਡਦੀ ਏ| ਆਪਣੀ ਹਸਤੀ ਬਣ ਆਉਂਦੀ ਏ|| ਇਸ
ਦਿਨ ਤੇ ਰਾਤ ਜਿੱਥੇ ਨੇ ਮਿਲਦੇ, ਉੱਥੇ ਰੂਪ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਟਦੇ ਨੇ| ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਹੈ ਵੱਖਰੀ ਹੋਂਦ, ਦਾਅਵੇ ਦੋਨੋਂ ਪਏ ਕਰਦੇ ਨੇ | ਕਰਦਾ ਦੋਨਾਂ
© 2022 All rights reserved | Punjab Guardian Weekly Newspaper
Design and Managed By SEOTeam.ca
