Ad-Time-For-Vacation.png

ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ – ਮਾਂ, ਮਾਸੀ, ਆਂਟੀ

ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸਰ ਨੇ ਲੇਖਕ ਤੇ ਕਵੀ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕਰ ਛੱਡਿਆ ਸੀ। ਕਵੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਹਦੇ ਸਰੋਤੇ ਉਸ ਦੀ ਰੇਡੀਓ ਤੋਂ ਲੰਮੀ ਗ਼ੈਰ-ਹਾਜ਼ਰੀ ਬਾਰੇ ਅਕਸਰ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉੱਤਰ ਵਿਚ ਉਹ ਇਹੋ ਕਹਿੰਦਾ, ‘ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਨੂੰ ਅਜੇ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।’

ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਰੇਡੀਓ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੱਦਾ-ਪੱਤਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਿਆ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਰਦੂ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸਰ ਨੇ ਉਰਦੂ ਅਫਸਾਨਾ ਕਹਿਣ ਲਈ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਪਰ ਉਹਨੇ ਸੱਦਾ-ਪੱਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।

ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਟੂਡੀਓ ਵਿਚ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਪੁੱਜਿਆ ਤਾਂ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਵਾਲੀ ਮਹਿਲਾ ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਪੁੱਛ ਹੀ ਲਿਆ, ‘ਸਰ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਵਧੀਆ ਕਵੀ ਹੋ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤਰੰਨਮ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਲਾਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅੱਜ ਏਧਰ ਕਿਵੇਂ?’

‘ਮੈਂ ਉਰਦੂ, ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਵੀ ਲਿਖਦਾ ਹਾਂ… ਅਫ਼ਸਾਨਾ ਕਹਿਣਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ।’

‘ਪਰ…।’

‘ਪਰ… ਕੀ?’ ਉਰਦੂ ਤੇ ਹਿੰਦੀ ਮੇਰੀਆਂ ਮਾਸੀਆਂ ਹਨ, ਜੇ ਕੋਈ ਮਾਸੀ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੁਲਾਵੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਹਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ…’, ਉਸ ਦਾ ਉੱਤਰ ਸੀ।

ਕੋਲ ਖੜੋਤੀ ਇਕ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਅਗਲਾ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛਿਆ, ‘ਫਿਰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਲਗਦੀ ਹੈ।’

‘ਇੰਗਲਿਸ਼ ਮੇਰੀ ਆਂਟੀ ਹੈ…’, ਉਹਦੇ ਉੱਤਰ ਦੇਣ ਵਿਚ ਉਹਦੇ ਇਕ ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਹਾਮੀ ਭਰੀ।

ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਉਥੇ ਹਾਸੇ ਦੀ ਇਕ ਫੁਲਝੜੀ ਆਪਣਾ ਰੰਗ ਬਖੇਰ ਰਹੀ ਸੀ।

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
matrimonail-ads
On Key

Related Posts

ਜ਼ਬਾਨ ਦਾ ਕਤਲ -ਅਸ਼ਰਫ਼ ਸੁਹੇਲ

ਸਕੂਲ ਲੱਗਣ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਹਾਤੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਕੁਝ ਬੱਚੇ ਖੇਡ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੁਝ ਕੁਲਚੇ-ਛੋਲੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ਰੇੜ੍ਹੀ ਕੋਲ ਖੜੇ

ਵਿਅੰਗ: ਝਾੜਫੂਕ…

ਮਿੰਟੂ ਦੇ ਡੈਡੀ ਜੀ, ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਜ਼ਰਾ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣੋਂ…ਮਹੀਨਾ ਹੋ ਗਿਐ, ਥੋਨੂੰ ਵੀ ਪਤੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਟਾਈਫਾਈਡ ਖਹਿੜਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡ ਰਿਹੈ…। ਅੱਜ ਆਪਣੀ

Elevate-Visual-Studios
gurnaaz-new flyer feb 23
Ektuhi Gurbani App
Select your stuff
Categories
Guardian Ads - Qualicare
Get The Latest Updates

Subscribe To Our Weekly Newsletter

No spam, notifications only about new products, updates.